تحلیل آثار نگارگری باید بر اساس سه محور باشد

به گزارش روابط عمومی حوزه هنری استان اصفهان، استاد مجید صادق زاده در چهل و یکمین نشست نگارگری و تذهیب که با عنوان"تحلیل تکنیک در آثار نگارگری" در روز چهارشنبه 24 مردادماه در خانه هنرمندان اصفهان برگزارشد گفت: اینکه بر شناخت و بررسی تکنیک در نگارگری تاکید داریم بر اساس شناخت ما از نگارگری معاصر است.

وی افزود: ما به عنوان نسل میانی نگارگری (با توجه به نگارگری که از گذشته به ما رسیده و اینکه مدرک دانشگاهی در این رشته ایجاد شده است) در مواجهه با کسانی که نگارگری را حرفه ای کار می کنند و در نمایشگاه‌های متعدد با تابلوهایی مواجه می شویم که کسانی از ما می پرسند آیا این کار به عنوان یک اثر نگارگری درست است یا نه؟ این سوال آسان است اما جوابش سخت است.

وی خاطرنشان کرد: به عنوان نگارگران امروز این سوال پیش می آید که آیا باید همه داشته ها و اندیشه های غنی و گنجینه های خود را از نگارگری گذشته کنار بگذاریم البته که نه. وظیفه ما این است که شناخت خود را به نسل آینده منتقل کنیم و باید برای توصیف آثار نگارگری واژه های مناسب به کار ببریم.

استاد صادق زاده تصریح کرد: تحلیل آثار نگارگری باید بر اساس سه محور باشد، اول ضرورت های فکری (چرایی نگارگری) را بشناسیم. دوم ضرورت های اجرایی و کاربردی (چگونگی نگارگری) را بشناسیم . که این گزینه اصلی ترین سوال و مشکل نسل امروز در مواجه با نگارگری است.

وی ادامه داد: سوم ضروت مفهومی و بیانی است و این به آن مفهوم است که چه چیزی را در آثار نگارگری باید مطرح کنیم؟ یعنی چه موضوعی را باید نگاگر کار کند. این مرحله بسیار مهم است و باید دید در هر مرحله چه اندیشه و تکنیکی را باید دنبال کنیم؟

وی با اشاره به تقسیم بندی تکنیک های مورد بررسی در نگارگری به تکنیک های طراحی و تکنیک های رنگین تأکید کرد: تکنیک هایطراحی خود به دو نوع تکنیک های (تنظیمی و اجرایی یا کاربردی) تقسیم می‌شود. در واقع

وقتی تکنیکی را تحلیل می کنیم باید دید این تکنیک بعد نمایشی دارد یا بعد کاربردی؟

سخنران این برنامه گفت: تکنیک های رنگین یعنی بسته به نوع رنگی که کار می کنیم (گواش ، اکرلیک و...) باید چه نوع تکنیک هایی رااستفاده کنیم.

وی ادامه داد : توجه به ماهیت رنگ مهم است، رنگ ها بر اساس نوع خود تکنیک خاص خود را دارد برای مثال تکنیک های رنگ روغن با آبرنگ، گواش، مداد رنگی و پاستل متفاوت است. نگارگر باید ماهیت رنگ ها و تکنیک آن ها را بشناسد، در تحلیل تکنیک کاربرد اثر هم مهم است.

استاد مجید صادق زاده با اشاره به آثار حسین بهزاد افزود: در بررسی آثار بهزاد می توان تکنیک رنگ خاص خودش را مشاهده کرد و نمی توان خرده گرفت که چرا اکرلیک کار نکرده است؟ زیرا نه تنها در آن زمان این نوع رنگ نبوده است بلکه بهزاد با توجه به دانسته های رنگی خود آثارش را کار کرده است. در کار رنگین باید به قابلیت کار گروهی توجه کرد و قابلیت تقسیم وظایف نیز مورد نظر است و در این نوع آثار خلاقیت فردی باید همراه با شالوده و وحدت یکسان باشد تا منجر به تولید یک اثر واحد شود.

وی با اشاره به اینکه امروزه نیز می‌توان فضای کار گروهی را زنده کرد به شرطی که در تولید اثر مدیر مدبری وجود داشته باشد گفت: در کار گروهی در نگارگری، نگارگران رقیب یکدیگر نیستند بلکه همکار یکدیگر هستند، نگارگری این قابلیت را دارد که هم کار گروهی داشته باشد و هم روش شخصی سازی. نگارگری هم پشتوانه سنتی دارد و هم قابلیت استفاده از مصالح جدید را دارد.

وی خاطرنشان کرد: نگارگری سنتی از آغاز تا قاجار بوده است و نگارگری پس از آن نیز تاکنون ادامه یافته است. پس از قاجار ورود رنگ و روغن را به نگارگری داریم که منجر به تولید آثار قهوه خانه ای شد. این دوره خصوصیات خاص خود را دارد برای مثال قلم گیری از نگارگری در این دوره حذف شد.

وی ادامه داد: ورود اکرلیک که مشخصاً استاد محمود فرشچیان این رنگ را با خود به ایران آورد و وارد نگارگری کرد را می‌توان پس از قاجار دید. اکرلیک یک امکان است نگارگری قابلیت هایی دارد که بر اساس گنجینه های سنتی می تواند نمای جدیدی به ما نشان دهد سند این حرف، آثار استاد فرشچیان است. در بررسی نگارگری و تکنیک های آن حجم اثر نیز مهم است و باید مورد نظر قرار گیرد.