به گزارش روابط عمومی حوزه هنری استان اصفهان، به نقل از پیام پورفلاح مدیر خانه کاریکاتور دکتر نمازی (مدرس این دوره) ضمن تحلیل آثار نمایشگاه به تعریف احساساتی مانند لذت، شادی، شادمانی، حال خوب و... پرداخت و برای کاریکاتوریست های تولید کننده آثار و علاقه مندان تاثیر این احساسات را بر خلاقیت و خلق آثار بیان کرد.
احسان نمازی به تعریف لذت به عنوان حال خوبی که تحت تاثیر یک شیء یا بر آورده شدن یک نیاز است پرداخت و گفت: لذت یعنی رفع نیاز، یعنی چیزی که نداریم به دست آوریم، تا لذت نبریم، درد را درک نمی کنیم. لذت بیشتر در ارتباط با بیرون اتفاق می افتد و لذت جنبه ی فیزیکی و جسمی در آن پررنگ تر است و به زمان و مکان ربط دارد. لذت در لحظه است و در یک بازه زمانی رخ می دهد و به سرعت هم از بین می رود و تحت تاثیر عامل بیرونی قطع می شود و هرجا که لذت هست درد هم ایجاد می شود.
وی افزود: شادی حال خوبی است که درون انسان اتفاق می افتد که در ارتباط با یک موضوع بیرونی است ولی وابسته به آن نیست. در لذت و شادی، ادامه ی ارتباط شما با عامل بیرونی است. شادی ایجاد کردنی است و خودتان باید حال خود را خوب کنید و خوب نگه دارید و نباید انتظار داشته باشین که کسی از بیرون شما را شاد کند. به همان میزان که چیزی ما را خوشحال می کند به همان میزان در مقابل آن ضعیف می شویم و به دنبال آن درد و حزن می آورد.
وی در تفاوت میان شادی و لذت تصریح کرد: شادیها نسبت به لذت ها ماندگارتر هستند. در لذت ها، شادی وجود دارد و حال خوب به خودمان بر می گردد. وقتی حال خوب می آید که حواسمان به خودمان نباشد.
نمازی خاطرنشان کرد: شادمانی یک موضوع روحی محسوب می شود و تجربه ی ارتباطی است که بدون محدودیت شادی را احساس می کنید. در شادمانی چون منشاء عامل بیرونی نیست، بلکه عبور از تحت تاثیر قرار گرفتن از عوامل بیرونی است، از لحاظ مغزی و روانی. هرچه به شادمانی نزدیکتر شویم جنبهی" حال خوب شما" بهتر می شود.
وی ادامه داد: بزرگترین صفت که با آن شادمانی را می توانیم توصیف کنیم رضایتمندی است. شادمانی اتصال به منبع بی نهایت ها است.
سخنران این برنامه گفت: حال خوب ما درون ما پیدا می شود و بیرون از ما نیست. حال مربوط به آینده نیست، مربوط به زمان حال است. علت اینکه حال خوب را از دست می دهیم این است که حالمان با خودمان خوب نیست. حال خوب، زمانی اتفاق می افتد که میزانی از حیات را در وجود خودتان درک می کنید.
وی با اشاره به اینکه وابستگی های جسمی و روانی، همه عوامل بیرونی هستند افزود: وسوسه به ما می گوید یک چیز بالاتر منتظر تو است. وسوسه ذهنی است. و ذهن به دنبال بیشتر خواستن است. پایانی ندارد و فقط در ارتباط با عامل بیرونی است.
دکتر نمازی خاطرنشان کرد: کسی که یک اثر هنری خلق می کند یک بودن جدید را کشف می کند. با کارهایی همچون کمک کردن و مهربانی کردن از شادی به سمت شادمانی عبور می کنیم. و از خودی به بی خودی می رسیم. در خلاقیت هنری، لذتی وجود دارد که برای اهلش در چیز دیگری قابل مقایسه نیست، چون جهانی خلق کرده که شخص دیگری خلق نکرده است.
وی ادامه داد: شادمانی موضوعش اتصال است و به دنبال حال خوب هم نیست. تمام دردها و غصه ها مال "من" است که می خواهد حالش خوب شود و همین باعث حال بد می شود. باید این " من" و این "خود" را کنار بگذاریم. کمک ها، راهنمایی کردن و مادری کردن ، موضوعش عبور از خود است.
سخنران مذکور با اشاره به شادمانی تصریح کرد: شادمانی چیزی است مربوط به سازمان وجود شما، شادمانی لزوما همراه با شادکامی نیست. برای عبور از شادی به شادمانی، اولین و مهمترین نکته این است که همان چیزی که حالتان را خوب کرده به دیگران انتقال دهید. هر چه به دیگران بذل کنیم، در وجود خودمان بیشتر می شود. شادمانی، اتصال به منبع بینهایتها است. موضوع اصلی شادمانی قدرت است. احساس قدرت حال خوب به ما می دهد و از همان نقطه که قدرت به ما می دهد، از همان نقطه به ما ضعف می دهد.
وی ضمن بیان تفاوت های لذت و شادی گفت: برای عبور از لذت به شادی باید ضعف را قبول کنیم و برای عبور از شادی به شادمانی نییز باید ضعف را قبول کنیم. در شادی بودن مهم است ولی در شادمانی موضوع بودن مهم نیست.
کارشناس و تحلیل گر آثار این نمایشگاه افزود: شادی به دست ماست ولی شادمانی به دست ما نیست، تا زمانی که حواسمان به آن قدرت بینهایت و مطلق است شادمان هستیم.