به گزارش روابط عمومی حوزه هنری استان قم، در ابتدای این نشست که با حضور علاقمندان به مباحث تئوری موسیقی همراه بود، حجت الاسلام فلاحتی یادآور شد: «یکی از هنرهای بسیار تاثیرگذار و کاملا مرتبط با هنر موسیقی شعر است. از منظر فنومنولوژیک (پدیدار شناسی) گرچه موسیقی به دلیل بینالمللی بودن زبانش و تاثیرگذاری عمیقترش از حیث هیجانی بر شعر برتری دارد اما شعر نیز از حیث ماندگاری مفاهیم و نیز وضوح واژگانی و رسانه بر موسیقی ارجح است که در هر صورت در هنگام قرابت این دو در یک آواز، مکمل هم خواهند بود.»
وی گفت: «در قرآن کریم در اواخر سوره مبارکه شعرا به دلیل فضای نامطلوب شعر جاهلی اولا شعر و شعرا از جنس گمراهی شناخته میشود. ولی سپس با چهار قید شعر تراز قرآنی تایید میشود. اول ایمان شاعر، دوم اعمال صالحهاش سوم اهل ذکر بودنش و چهارم ظلم ستیزی. در روایات و تاریخ نیز با دو تیپ شاعر مواجهیم اولا شاعران متعهد و در خدمت ارزشها مانند لبید و ابی فراس و حسان و سید حمیری و دعبل و دیگر شاعران طاغوت محور مانند جریر و بشار بن برد که در خدمت بنی امیه و بنی عباس و مطامع آنها بوده اند.»
فلاحتی همچنین متذکرشد: «شعر از حیث اضلالی و غنایی شدن یا نشدن نیز بر دو گونه است؛ شعری که دارای مضامین الهی یا مکتبی و یا انسانی اخلاقی است که بلاشک غنایی نیست. دست کم بیست نوع شعر که به دلیل ضلالت مفهوماش مسلما جزو اشعار غنایی است از جمله اشعار الحادی، اشعار تقید شکن، اشعار نیهیلیستی و پوچ گرایانه، اشعار سیاسی و عناد آمیز انحرافی، اشعار شهوتآلود یا عاشقانهی غیر عفیف و ...
وی در پایان خاطر نشان کرد: «در مجموع باید گفت اگر هر کدام از این اشعار در یک آواز به ضمیمه یک ملودی و موسیقی قرار بگیرد قطعا مصداق غنا خواهد بود. این نکته مسوولیت سنگین و روی زمین ماندهی صدا و سیما و ارشاد و دیگر نهادهای سیاستگذار در این شرایط نامناسب موسیقی را بیشتر نشان خواهد داد.»
عکس آرشیوی است.