انجام وظیفه تا کجا؟!

در عملیات کربلای یک، جواد صادقیان به عنوان تخریب‌چی به یکی از گردان‌ها مأمور شده بود. در حین عملیات نیروهای گردان وارد مسیری می‌شوند که اطراف آن پر از مین بوده. کسی از خنثی سازی مین، سر در نمی‌آورد جز جواد صادقیان که او هم از ناحیه پا مجروح شده بود و توان راه رفتن نداشت. نیروها در وضعیت بدی گرفتار شده بودند.

جواد آدمی نبود که به راحتی میدان را خالی کند و از فکر مسئولیت خود بیرون بیاید. با همان وضع سخت مجروحیت، روی زمین دراز کشید و از یکی از رزمنده‌ها خواست پاهای او را از زمین بلند کند تا بتواند وظیفه‌اش را انجام دهد!

جواد با دست‌هایش سینه خیز حرکت می‌کرد و مین را خنثی می‌نمود تا راه برای رزمندگان دیگر باز شود.

‌

برگرفته از کتاب آخرین حلقه‌ی رزم جلد دوم  خاطرات برگزیده اولین جشنواره خاطره نویسی دفاع مقدس استان قم، ناشر حوزه هنری استان قم