محمد مهدی خانمحمدی

به سیئات بسوزم، به سیئات بسازم

مگر رکوع کنم تا پل صراط بسازم

رسید پیری و چشمی به گریه آب نکردم

نشد که حوض زلالی در این حیات بسازم

به دور قامت شیطانی‌ام عبا نکشیدم

برای جوهر مشکی چرا دوات بسازم

تراشکارم و هر روز با خیال خرابم

دوباره بتکده ای مثل سومنات بسازم

نه حال راز و نیازی نه عمر، عمر درازی

چگونه نوح شوم کشتی نجات بسازم؟!

برگرفته از کتاب مجموعه شعر « مواهب» منتخب اشعار نخستین کنگره شعر نیایش – ناشر: حوزه هنری استان قم