سر راه حرم

دلم – شاید یکی از کفتراتون-

حسابی خو گرفته با هواتون

شبا وقتی که می بندن درا رو

دلم می مونه تو صحن و سراتون

یه عمره عاشقونه هر شب و روز

توی شادی و غم کردم صداتون

صُبا گفتم: سلام، خورشید بانو!

شبا گفتم: سلام، مهتاب خاتون!

ببخش از اینکه گفتم عاشقونه

نه خانم! ما کجا و عاشقاتون؟

سر راه حرم گاهی اگر چه

دو تا شاخه غزل چیدم براتون...

همه ش تقصیر خوبیتونه خانم

که کرده ما بَدا رَم  مبتلاتون

همیشه درد دل کردیم و رفتیم

نشد با ما بگید از ماجراتون

اگر چه؛ تو دلا می پیچه گاهی

مناجات رضا جانم رضاتون

وَ یا بین صدای ندبه خونا

صدای ناله ی آقا بیاتون

یه عمره سائلم اما یه بارم

شما چیزی بخواین از این گداتون

مگه تا کی قراره زنده باشم

بیام تا کی بگم  جونم فداتون؟

چی می شه زیرپاهاتون بشم خاک

منی که عمریه پایین پاتون....

برگرفته از کتاب « در سایه سار بیت النور » مجموعه شعر شاعران استان قم در ستایش کریمه اهل بیت (علیهم السلام) کاری از واحد آفرینش‌های ادبی حوزه هنری استان قم