چندی پیش کتاب «زمستان بی شازده» که وقایعش در دوران انقلاب میگذرد در سالن سوره حوزه هنری قم رونمایی و نقد شد. این کتاب در هفتمین دوره جایزه امیرحسین فردی تقدیر شد. نفری البته هفته پیش نیز با رمان نوجوان «دو هفته برزخی» برای دومین بار برگزیده این جایزه ادبی شد. به بهانه رونمایی از «زمستان بی شازده» سراغ او رفیتم و درباره این رمان نوجوان از او پرسیدهایم.
چه شد که برای رمان «زمستان بیشازده» سراغ دوران انقلاب رفتید؟
تاریخ بسیار مورد علاقه من است و تاریخ انقلاب هم برههای حساس برای کشورمان است که توجه من را جلب کردهاست. بنده در این زمینه مطالعات بسیاری داشتهام.
فکر میکنید چه چیز رمانتان باعث انتخاب آن بعنوان جایزه سال محمد حسین فردی شدهاست؟
نمیتوانم نکتهای را به طور خاص بیان کنم. اما آنچه که برای خود من در کنار نکات دیگر، خیلی مورد توجه بود، روایتی روان، درخور و جذاب برای نوجوان است و ریتمی که نوجوان را خسته نکند. ضمن اینکه محتوا بدون شعار مطرح شود و مستقیمگویی نداشته باشد و نوجوان را پس نزند.
خلاصهای از داستانتان را برایمان بگوئید؟ زمستان بی شازده داستان چیست؟
رضا پسری نوجوان است که عاشق کفترهایش است و در دنیای نوجوانی خودش به سر میبرد. مهندس که مردی شریف است و رضا خودش را مدیون او میداند، پیش از دستگیریاش توسط ساواک، میکروفیلمی به او میسپارد و رضا ناخواسته و از همه جا بی خبر وارد جریان انقلاب میشود. رضا برای رساندن میکروفیلم به دست صاحبش با ماجراهایی رو در رو میشود و در این مسیر بزرگ میشود و انقلاب درونی در او رخ میدهد.
در حقیقت «زمستان بی شازده» داستان بزرگ شدن نوجوانی است که هیچ چیز از جریان انقلاب و انقلابیون نمیداند، ولی وقتی وارد جریان انقلاب میشود، به شناختی درست میرسد و قدمی درست بر میدارد و خودش را اثبات میکند.