ابراهیم اکبری دیزگاه در نشست عصرانه داستان مطرح کرد:

رمان نویس هم‌زمان یک پژوهشگر هم است.

رمان نویس هم‌زمان یک پژوهشگر هم است.
عصر چهارشنبه 17 بهمن ماه 1397 هم‌زمان با دهه فجر انقلاب اسلامی در سالن سوره حوزه هنری قم رمان "شاه‌کُشی" که به یکی از اتفاقات دوران انقلاب اسلامی می‌پردازد با حضور ابراهیم اکبری دیزگاه نویسنده اثر و مهدی کفاش منتقد و نویسنده، نقد و بررسی شد.
پنجشنبه ۱۸ بهمن ۱۳۹۷ - ۱۲:۵۳
کد خبر :  ۳۵۶۵۵

عصر چهارشنبه 17 بهمن ماه 1397 هم‌زمان با دهه فجر انقلاب اسلامی در سالن سوره حوزه هنری قم رمان "شاه‌کُشی" که به یکی از اتفاقات دوران انقلاب اسلامی می‌پردازد با حضور ابراهیم اکبری دیزگاه نویسنده اثر و مهدی کفاش منتقد و نویسنده، نقد و بررسی شد. در ابتدای نشست عصرانه داستان افسانه بختیاری‌نژاد مجری برنامه به بیان داستان این رمان پرداخت و گفت: «رمان شاه‌کشی درباره جوانی سیاست‌گریز و محتاط به نام سهراب است که پدرش در وقایع روز 15 خرداد کشته شده‌است و خواهر و برادر او هم در جریان مبارزات انقلابی دستگیر می‌شوند. مصاحبه تلویزیونی برادرش که زیر فشار مجبور به اعترافات دروغ می‎شود او را به این فکر می‌اندازد که از شاه انتقام بگیرد. پس تصمیم به کشتن شاه در جریان جشن‌های 2500 ساله شاهنشاهی می‌گیرد.»

در ادامه ابراهیم اکبری دیزگاه نویسنده رمان "شاه‌کُشی" که تقدیر شده جشنواره داستان انقلاب، برگزیده جشنواره هنر آسمانی و نامزده جایزه جلال آل احمد در سال 1396 بوده‌است، به معرفی آثارش و نقطه نظراتش درباره رمان "شاه کشی" پرداخت.

نویسنده رمان دیده‌شده‌ی "برکت" با اشاره به مستندات تاریخی رمان "شاه کشی" تصریح کرد: «من رمان را نوعی پژوهش می‌دانم. از این رو رمان‌نویسان هم‌زمان یک پژوهشگر هم هستند. من برای نوشتن این کتاب بیش از 100 جلد کتاب تاریخی خواندم. به منطقه‌ای که داستان در آنجا اتفاق افتاده رفته‌ام، مصاحبه‌ها و تصاویر بسیاری را دیدم و با آدم‌های آن دوران صحبت کرده‌ام. نوشتن این رمان باعث شده تاریخ 100 ساله اخیر را مطالعه کنم. البته من رمان را کتاب تاریخی نمی‌دانم بلکه عصاره اتفاقات تاریخی در رمان می‌آید.»

در ادامه مهدی کفاش نویسنده رمان به نقد رمان شاه‌کشی پرداخت. وی به بررسی موردی وقایع داستان پرداخت و یادآور شد: « این رمان رمانی‎ست که حرف‌‎های بسیاری برای گفتن دارد و لذا نباید خیلی با نگاه فرمی سراغ آن رفت.»

کفاش نویسنده را راوی ذهن سودا‌زده‌ی ایرانی دانست و خاطر نشان کرد: « در ین اثر شخصیت‌ها در چنبره باورهای ناتمام و شایعات هستند. اخلاقیات و ویژگی ایرانی‌های آن عصر در این رمان به خوبی دیده می‌شود. نویسنده مخالف ظلم و استبداد حکومتی‌ست که در اینجا در شخصیت شاه بروز پیدا کرده‌است.»

وی خاطرنشان کرد که: «در هیچ جای رمان نویسنده صراحتا نمی‌گوید که بالاخره سهراب، شاه را می‌کشد یا نه. تنها از روی قراین مشخص می‌شود که چه اتفاقی می‌افتد.»

 

 

ارسال نظر