مقاله حاضر چگونگی بازنمایی مصرف در فیلمهای سینمایی عصر دفاع مقدس را بررسی میکند. پرسش اصلی بررسی حاضر این است که مصرف، چگونه در فیلم های سینمایی عصر دفاع مقدس (1367- 1359)، بازنمایی شده و با هویتهای اجتماعی کنشگران فیلمها گره خورده است؟ روش این مطالعه، تحلیل نشانه شناختی است که با به کارگیری آن، پنج فیلم سینمایی منتخب ساخته شده در این دوره بررسی شده اند. این پنج فیلم عبارتاند از: سناتور، گلهای داوودی، اجاره نشینها، زرد قناری و عروسی خوبان.
یافتهها نشان میدهد که همه پنج فیلم بررسی شده، در سطح رمزگانهای ایدئولوژیک، مصرف گرایی به سبک مدرن را یا نفی میکنند یا در حاشیه قرار میدهند. همچنین یافتهها نشان میدهد به جهت حاکمیت گفتمانی متفاوت و حتی متعارض با بسیاری از گفتمانهای سیاسی-اجتماعی و فرهنگی در جهان، در دهه 1360 حتی نظریههای مرسوم جامعه شناختی متداول نیز در این زمینه صدق نمیکنند و این مقاله، به نوعی یکی از این نظریهها را در بوته آزمون قرار داده است.